Tarih; 19 Mayıs 1915

  Yer; Arıburnu Çanakkale

  Birinci sıradaki askerimiz düşman üstüne atılıyor, 350 m ilerideki düşmana taarruz ediyor, daha mesafe bitmeden binlerce Mehmetçik makineli tüfek ve mitralyöz ateşi ile biçiliyor.

  Ancak birkaç Mehmetçik düşman mevzilerine ulaşabiliyor, onların da yapabilecekleri bir şey yok, onlar da orada şehit oluyor.

  Taarruz emrini verenler bu durumu izliyor

  Sıra ikinci gruba geliyor, onlar da gözünü kırpmadan, öleceğini bile bile, Allah Allah nidaları ile saldırıyor düşmana…

  Gene sonuç aynı, makineli tüfek ve mitralyözler tarıyor, binlerce Mehmetçik daha düşman mevzilerine varmadan biçiliyor.

  Geridekiler isyan etmiyor, ‘bizi niçin ölüme gönderiyorsunuz?’ demiyor, tam bir tevekkül halinde sıralarını bekliyor.

  Küçük derelerden su yerine kan akıyor

  Binlerce ölü beden dolduruyor araziyi

  Gene emir veriliyor

  Üçüncü dalga, arkasından dördüncü, sonra da beşinci dalga taarruza kalkıyor

  Sonuç aynı

  Teker teker düşüyor aslanlar

  ‘Gık’ bile demeden, metanetle atılıyor ölümün üstüne… Düşmanlar keyifli, sanki ava çıkmış gibi tek tek vuruyorlar Mehmet’imi…

  Beşinci dalgada eriyor, tükeniyor

  Nihayet taarruz durduruluyor

  Sonuç; on bine yakın şehit ve yaralı… Düşmanın kaybı ise sadece 168 kişi…

  İşte bu cinayet tam 104 yıl önce Çanakkale’de işlendi

  Bu taarruz kararını kim verdi, belli değil

  Taarruzdan önce Mustafa Kemal’in yetkileri elinden alınır, geri plana itilir.

  Bölge sorumlusu Esat Paşa’dır

  Sonra cepheye Enver paşa gelir, başkomutan yardımcısı Alman General Liman von Sanders ile görüşürler.

  Bu görüşmelerin hemen arkasından bu taarruz yapılır, binlerce Mehmetçik ölüme gönderilir.

  O gün yapılan ve taarruz gibi görünen bu cinayetlerin sorumluluğunu kimse üstlenmez.

  Bu saldırıdan önce İngiliz ve Fransızlar artık bir sonuç alamayacaklarını biliyor, geri çekilmeyi, hatta Gelibolu’dan ayrılmayı dahi düşünüyorlardı. Bu taarruzdaki başarıları onları yeniden kamçıladı, bozulan morallerini düzelterek orada kalma ve savaşma azmi kazandırdı.

  Çanakkale Savaşı’nın bitmesini Almanlar istemiyordu

  Almanlar, ne kadar İngiliz ve Fransız askerini Gelibolu’da tutarsa, Avrupa’da işleri o kadar kolaylaşacak, savaşın yükü de o kadar azalacaktı.

  Alman menfaatleri için

  Binlerce ‘Mehmet’ bile bile ölüme gönderildi