Tesadüfen karşılaştığımız insanlarla konuşuyor
Onları dinliyor
Anlattıklarını düşünüyorum;
Hepsinde ayrı bir güzellik
Olgunluk
İnsani bir yan var
İnsanların farklı düşünceleri, davranışları, tepkileri, bakış açıları var. Hayran kalmamak, ‘böyle insanlar da varmış’ dememek mümkün değil…
İyi de
‘Toplumun bozulduğu, insanın değiştiği’ iddiasında bulunanlar bu güzellikleri görmüyor mu?
Elbette görüyor
Fakat olumsuzları, yanlışlıkları, hataları görüyor, diğerlerini görmüyor, görse de anlatmıyor, anlatmak istemiyor.
Başkalarının hatalarını anlattığımız zaman, kendimizin hata yapmadığını, yanlışın hep başkalarında olduğu iması bize daha cazip geliyor.
Mesela; Diyelim ki bir insan 99 doğru, 1 yanlış yapsın. Onun yaptığı 99 doğruyu hiç görmüyor, o yapılan bir yanlışı görüyor, sadece onu anlatıyoruz, hem de bire beş katarak…
Tabi ki çoğunluğun böyle yapması toplumda insanların hep hata yaptığını, yanlış yapanların çoğaldığını, toplumun giderek bozulduğu algısı beyinlere kazınmış oluyor.
Kendi elimizle
Kendi dillimizle
Ve kendi kalemize gol atarak
İşte sorun burada…
Aynı düşünceler bende de mevcuttu
Fakat
15 Temmuz Askeri Darbesi’ne direnen insanların o muhteşem destanını gördükten sonra
Yanıldığımı
Yanlış yaptığımı anladım
Demek ki bozulan bir şey yok, bozulduğu iddiaları var, bu iddialara sık sık dile getirmek, aslında kendimizin doğru kaldığı, başkalarının bozulduğu mantığının bir ürünü olsa gerek.
Yani, bir nevi kibir
En doğru biziz
En iyi bizde vb. bencillikler bir türlü yakamızı bırakmıyor
Mesele bu
Yanlışlık burada
Eskilerin deyimiyle; ‘önce kendi heybemizi, sonra başkalarının heybesini karıştıracağız’
Bizim elimiz kendi heybemize hiç gitmiyor
Başkalarının heybesinden de hiç çıkmıyor
Önce kendimize, sonra başkalarına baktığımız zaman her şeyin değiştiğini görecek
Bozulan insan değil
Zaman ve şartlar olduğunu belki de anlayacak
Huzur duyacak
Kim bilir
Mutlu da olacağız…
