Pandemi öncesi dönemde gençler; dijital oyunlarında her vurduğu, yok ettiği canlı karşılığında, bir puan almakta veya bir level atlamakta idi. Ebeveynler, gençler yok etme karşısında duyarsızlaşıyor, ölüm sıradanlaştırılıyor diye serzenişte bulunurdu.
Pandemi döneminde virüse bağlı olarak, Ülkemizde 4515 kişi vefat etmiştir. Her biri bir candır; her bir canda, yakınları / akrabaları / dostları / arkadaşları birçok kişi üzülmüştür; ama ateş düştüğü yeri yakmıştır. Vefat edenleri tanımayan birçok insan için sadece o günün vefat edenleri arasında, maalesef rakamsal bir değer olarak görülmektedir.
Gençlerin sanal oyunlarda sergiledikleri durumu, şimdi büyükler gerçek hayatta sergileyebilmektedir; virüsün günlük vaka bildiriminde aynı hal yaşanabilmekte; ölen canlar sıradanlaştırılabilmekte; hatta diğer ülkelerle kıyaslayarak normal karşılayan hissizler bile olabilmektedir. Tüm bu yaşananlar kaygısız kişileri duyarsızlaştırmakta, duyarlı kişileri de kaygılandırmaktadır.
Pandemide dünyanın gelişmiş ülkelerinde vaka / ölüm oranları %15’lerde iken Ülkemizde %2,7 ise;
Bu başarı, yönetim / koordinasyon bazında;
-T.C. Devleti Yöneticilerinindir,
-Bilim kurullarınındır,
-Sağlık çalışanlarınındır,
-Kolluk kuvvetlerinindir.
Bu başarı, toplumsal bazda;
-Kontrollü yaşam kurallarına özen gösteren sorumluluk sahibi kişilerindir.
Bu çabalara rağmen, vaka ve vefat sayıları hala istenilen sayılara gelemiyorsa bunun sebebi;
-Kontrollü yaşam kurallarına uymayarak diğer insanları kaygılandıran, duyarsız kişilerindir.
Pandemi döneminde;
-Bazı kişiler, psikolojik olarak daha hassas hale gelerek kaygı boyutunu yaşamaktadır,
-Bazı kişiler, olabildiğince umursamaz, duyarsız, kuralsız bir yaşam sergilemektedir,
-Sosyal olaylarda, bireysel duyarsızlıkların sonucu maalesef toplumsal sorun olabilmektedir.
Çözüm;
-İfrat ve tefritten uzaklaşılmalı, yaşananlar kaygı veya duyarsızlık boyutuna getirilmemelidir,
-Bunun orta yolu; yetkililerin tavsiye ettiği kontrollü sosyal hayatın kurallarına uymaktır.
-Toplumsal Farkındalık-
