Avanos Kaymakamı Mustafa Eldivan'ı ansızın karşısında gören Avcı ailesi şaşkınlık içinde Kaymakam Eldivan'ı evlerine ve sofralarına davet etti. Avanos kaymakamlık memuru Ali Avcı'nın kına önü yemeğinde onlarla birlikte yer sofrasında oturup aynı tasa kaşık sallayan Eldivan özel hazırlanmış ev kına yemeğinden yedi.
Yemekten sonra çay ikramında bulunan Avcı ailesi ile sohbet eden Kaymakam Eldivan,Ali ve Zeynep çiftine bir ömür boyu mutluluk temennisinde bulundu.
"işte Örnek Kaymakam"
Eldivan," İşte benim kültürüm: Yer sofrası ve aynı tasa kaşık sallamak..." sözüyle başladı sohbetine ve geçmiş günlerin o samimi ve mutlu günleri bakın nasıl ifade etti..
Aynı tasa varıp gelen kaşıklarımız gibi, aynı hatıralara götüren hayallerimiz bizi ziyadesiyle neşeli kıldı. Ortak yanımız sadece tasımız değil başka yönlerimizin de olduğunu bir kere daha anladık.
Bu ortam bizi gittikçe çocukluğumuza, götürdü. Bir sofra kurulur, büyüklerimizle beraber bizde sofraya kurulurduk. Ortaya bir sulu yemek, mantı, varsa yanına bir bulgur pilavı, belki bazen ayran.
En fazla üç tabak, sahan veya tas, hepsi bunlardan ibaretti.
Herkesin elinde kaşıklar, yufka ekmek, Bismillah. Bazen anne ya da babamızdan şiddetli bir uyarı, yemeğin başında oyun olmaz tarzında.
Ortak noktalarımız vardı, büyüklerle. Soframız, yediğimiz yemeğin yanında kaplarımız, dinlediğimiz gerçek yaşam hikâyeleri ve pek çok şey.
İnsanların birbirleriyle sohbet edecek zamanları vardı. Özellikle Kış günleri bu nedenle vazgeçilmez çok değerli zamanlardı. O insanların arabaları, çamaşır, bulaşık makineleri yoktu ama birbirlerine ayıracak zamanları vardı.
Şimdi ise her şey var ama kimsenin kimseye ayıracak zamanı yok. Ortak olan taslarımız da yok. Herkes ayrı tabaktan yiyip, içtiğinden bu yana ne çok şeyi kaybetmişiz. Herkesin düşüncesi kendine, yaşamı kendine, ölümü, doğumu, mutluluğu kendine olmaya başladı.
Gerçek şeyleri paylaşmayınca duygularımızı, sohbetlerimizi de paylaşamaz olduk.
Her koyun kendi bacağından asılmaya başladı. Zor günleri, iyi günleri paylaşamıyorsak, bir domatesi, bir bardak çayı paylaşamıyorsak, bu dünya bize çok ağır gelmez mi?
İşte o nedenle bireysellik arttıkça yalnızlığımız da artıyor. Yalnızlaştıkça monitörlerden medet umar olduk.
Sanal sohbetlerle, bir ekrana bakıp bakıp gülmeye, konuşmaya, ağlamaya başladık. Herşey bir fişe bağlı. Çekince fişi sönen monitör gibi akrabalıklarımız ve dostluklarımız da sönüyor.
Bireysellik. Çağımızın hastalığıdır bireysellik. Kimseye tahammül edememek, kendi aklını beğenmek, narsizm tutsağı, benmerkezci bir dünya. Aynı tasa kaşık sallayamama hastalığıdır yaşanan.
Ben bu güzel günde bana aynı tasa kaşık sallamayı hatırlattığınız için teşekkür ediyorum. Unutmayalımki acılar kederler paylaştıkça azalır mutluluk ve sevinçler paylaştıkça artar. Her duygu demini birlik ve beraberlik içerisinde paylaşacağımız bir ömür diliyorum dedi.
Bizde www.fibhaber.com Ailesi olarak öncelikle Zeynep & Ali Avcı Çiftine ömür boyu mutluluklar diliyor, Avanos'un örnek Kaymakamı Mustafa Eldivan'a da bize unuttuğumuz o güzel değerlerimizi hatırlattığı için bir kez daha kendilerine teşekkür ediyoruz.
