Bir çoğumuz Kamyon Şöförünün evlatlarıyız.
Geçmiş te karosör ve şöforlük moda meslekti.
Bir dönem Nevşehir’le anılan ve Kız istemeye gittiğinizde Oğlumun Mesleği Şöför demek gururu yaşayan ilimizde geçen yıllarla beraber bu algıda çok büyük değişim yaşandı.
Bir Çok Nevşehirli Şöför Çocuğudur…!
Bir çok özellikle erkek çocukları ve gençlerimiz ninni yerine babalarının şöförlük hikayeleri ile büyüyüp onların bir dönem Avrupadan İrandan getirdikleri terlik,ayakkabı gibi hediyeleri ile hava atarlardı.Şimdilerde ise şöförlük ne yazıkki ayaklar altına düştü…
Gelinen noktada Nevşehir de popülaritesi azalan mesleklerden en başta geleni şüphesiz Şöförlük…
İlimiz Nevşehir de 90’lı yılların başına kadar özellikle 70 ve 80 li yıllarda en popüler mesleklerin başında gelen Kamyon, Otobüs ve Tır Şöförlüğü bu günlerde ne yazıkki tüm o cazibesini yitirmiş durumda.
Nevşehir de günümüzde bir çok Ailenin en büyük gelir kaynağı olan ve yine o dönemlerde Gençlerin rüyalarını süsleyen hep hayalini kurduğu Şöförlük bu günlerde artık eskiden eser yok.
Nevşehir de bir çok vatandaşlarımızın ya babası ya dedesinin mesleğini sorduğunuzda bir zamanlar kamyon şöförüydü dediğini duyarsınız.Her bayram komşu eş dost akraba ziyaretinde Askerlikle beraber Şöförlük anılarını bu büyüklerimizden duymaya aslında çok alışığız.
Günümüzde mesleksizlerin mesleği haline geldi ayaklara düştü.
Zamanla birlikte artık Şöförlük günümüzde mesleksizlerin mesleği haline geldiğinden yakınan Nevşehirli şöförlerimiz,Tarihi değişim yaşayan ülkemiz ve ilimiz Nevşehir de yıllarca Siyasilerin ve parti liderlerinin en büyük politika malzemeleri olmuştur Şöförlük…Oysa şimdi ayaklar altına alınan şöförlük mesleğimiz bir dönemin altın bilezik sanat olarak görülür kıs istemede gururla dilimiz dolup söylerdik mesleğimiz şöförlük diyerek.
Yallah şoför yallah.
Televizyonda bir yerli film. Filmin baş aktörü zengin bir ailenin kızını seviyor. Oğlan, minibüs şoförü. Aralarındaki sevgi bağları kuvvetlenince, oğlan ailesini kızı istemeye gönderiyor. Hoş beş’ten sonra, kızın babası oğlana soruyor. “-Ne iş yapıyorsun?” Oğlan cevap verir. “-Şoförüm!” Bu cevap üzerine kızın babası hiddetlenir. “-Sen şöför parçası ne hakla benim kızımı istemeye gelirsin? Bizim şoföre verilecek kızımız yok.”
Evet yukarıdaki olay bir filmin kısa bir parçasında geçen ve güncel hayatımızda da gerçek olan bir olay.
Halen kentimizde Kamyon şoförlüğünü baba mesleği olarak yürütenler var.
Bakın günümüzde şöförlerimiizn sıkıntı ve dertleri neler? Gelin onlara kulak verelim.
“Bizler her zaman toplumla iç içe olan insanlarız. Şoför arkadaşlarımız dikkatli, hoşgörülü, sabırlı ve trafik kurallarına uyan saygılı sürücüler olması gerekmektedir. Şoförler, araçlarının bakımında son derece titiz olmalı ve gerekli tedbirlerinin alınmasında duyarlı davranmalıdır” diye konuştu.
TIR ŞOFÖRLERİ DERTLİ:
Zor bir meslek yapıyoruz, devletten yardım bekliyoruz
TIR şoförlüğü zor bir meslek. Gece gündüz direksiyon sallayarak geçimini sağlayan TIR şoförleri bazan aylarca çoluk çocuklarından ayrı kalıyor, yollarda konaklıyor. Soğuk sıcak her mevsimde kullanmış oldukları TIR’larının kabinlerinde konaklamak zorunda kalan şoförler, kendilerine ayrılan özel park yerlerinde birlikte pişirip, birlikte yiyorlar.
20 yıldır TIR şoförlüğü yapan Ali Yılmaz, sıla yolunun çile yoluna döndüğüne dikkat çekerek, “Yıllardır Avrupa’nın değişik ülkelerine yük taşıyorum. Ömrümün yarısı bu yollarda geçti. Evime her dönüşümde bu işi bırakacağım diyorum fakat geçim yakamı bırakmıyor, bir iki gün sonra yeniden yollara düşüyorum. Hükümetimiz bizim yurtdışında geçen senelerimizi değerlendirse, bir yılımız bir buçuk yıl olarak sayılsa çok iyi olacak. Çok yoruluyor ve yıpranıyoruz, normal emeklilik yaşını beklemek çok zor.” diyor.
Mukadder Elamdar ise TIR şoförlerinin yaşadığı genel problemlerden yakınıyor. “Ömrümüz yollarda geçiyor. Tenekelerin (kabin) içinde yatıp kalkıyoruz. TIR şoförlüğü zor bir meslek. Emekli olmamıza rağmen halen çalışıyoruz. Devletimizden beklentilerimiz var. Bazı meslek dallarında olduğu gibi bize de özel bir sigorta imkanı sunulsun. Bir yılımız bir buçuk yıl olarak sigortalı olarak sayılsın.” diyen Elamdar, ailelerini ayda bir iki gün ancak görebildiklerini, sağlıklarının bozulduğunu dile getiriyor.
Devletin şirketlere şoförler için her gün başına 70 Dolar ödediğini söyleyen Elamdar, “Bu parayı direkt bize verseler, şirketler bu paraları ne yapıyor bilmiyoruz. Yollarda kendi pişirdiklerimizi yiyoruz. Masraf yapmamak için her şeyden kısıyoruz. Devletimiz uzun yol şoförlerine sahip çıksın, yurtdışı hizmetine göre muamele uygulasın.” temennisinde bulunuyor
