Kapadokya'ya cumartesi geldik ve Kongre'nin yapılacağı otele yerleştik. Sonrasında tüm gün sunumlar ve tartışmalarla geçti. Günün akşamı bir dostumuzun ısrarıyla yeni açılmış başka bir mekâna geçtik. Orada konaklayıp pazar sabahı Kongre'nin yapıldığı otele geldik. İçeri girdiğimde otel çalışanları benimle konuşmak istedi.
Gece yarısı tam 4'te polisler otele baskın yapmış ve "Rasim Ozan Kütahyalı'y ı alacağız" demişlerdi. Otel görevlileri garip tavırlarla gelen bu polis ekibini görünce şok olmuştu. "Neden alacaksınız" deyince de cevap vermemişler ve "bize gelen emir böyle" demişlerdi. Beni alıp nezarethaneye koyacaklarını ve pazartesi sabahı savcıya ifade vereceğimi söylemişlerdi. İçlerinden biri pişkin pişkin gülerek "pazartesi sabahına kadar misafir edeceğiz kendilerini" demişti. Bunun üzerine otel yetkilileri de eşimle beraber otelden ayrıldığımı söylemişti. Bu cevaba çok öfkelenen polis ekibi ilk kaldığımız otel odasına baskın yapmış ancak odanın boş olduğunu görüp daha da öfkelenmişlerdi.
Bu rezaleti öğrenince hem paralel örgütün bu trajikomik haline güldüm hem de o gece otelden ayrılmamayı istedim. Kongre'deki herkes bu düşüncedeydi. LDT paralel yapıya entelektüel direnişin yanında aksiyoner direniş nasıl olur gösterecekti. Çete beni tutuklamaya geldiğinde neler yaşayacaklarını göreceklerdi böylece. Hanya neresi Konya neresi o gece öğreneceklerdi. Şimdi de öyle olacak ama maalesef o pis suratlarını göremedik bu heriflerin. Bu fırsatı kaçırdığıma üzülüyorum.
Türkiye'de her ne kadar pasifize edilmiş olsa da adacıklara sıkışmış bir paralel devlet hâlâ mevcut. Bu çete üyeleri memuriyet kariyerlerine devam ediyor. Ülkenin Başbakan ve Cumhurbaşkanı'nı bile yatağından alıp hapse tıkmaya yeltenecek kadar kafayı üşütmüş bu çete hâlâ ayakta. Bu ülkenin gerçek demokratları hâlâ tehdit altındadır.
