Olmuyordu
Ne yaparsa yapsın, bu adamla anlaşamıyordu
Doğru, komşuydular, o civarda sadece ikisinin evi vardı ve evleri köyün en dışındaydı, başka da komşuları yoktu.
Buna rağmen anlaşamıyorlar
Ne yapsalar birbirlerini sevmiyorlardı
Selam verirken bile acı çekiyorlardı, zorla değildi ki, ruhları istemiyor, kişilikleri birbirini itiyordu adeta.
Bu duyguyu yaşayan sadece kendisi değildi ki komşusu da onu istemiyordu, bunu hissediyordu.
Fakat işin tuhafı eşleri çok iyi anlaşıyor, neredeyse birbirlerinden hiç ayrılmıyordu, bazen biri diğerinde, bazen diğeri ondaydı…
Günler, aylar, mevsimler gelip geçiyor, bu durum değişmiyor, gizli düşmanlık devam edip gidiyordu.
Ne yapmışlardı da bu hale gelmişti?
Aslında ortada hiçbir şey yoktu, anlaşmazlıklarına sebep olacak bir olay da olmamıştı, sadece kişilikleri birbirine tersti, birinin kara dediğine öbürü beyaz, öbürünün uzun dediğine diğeri kısa diyordu…
Komşulardan birinin bir köpeği vardı, köpeğin cinsi belli değildi, kocaman kafası ile aslanı andırıyor, avını yakaladığı zaman asla bırakmıyor, boş olduğu zaman önüne ne çıkarsa saldırıyordu, insanmış, başka bir şeymiş hiç fark etmiyordu.
Onun için köpek sürekli bağlı kalıyor, bağı çözüldüğü zaman sahibi tasmayı eline geçiriyor, bahçeyi gezdiriyor, sonra da götürüp yerine bağlıyordu…
Köpek sahibi olanın birden aklına bir fikir geldi, tamam öyle, yapacak, bu soğuk adamdan öcünü alacaktı, belki de buradan gitmesini sağlardı.
Komşusunu takip ediyor, köpeği bırakmak için uygun zaman kolluyordu.
Bir sabah komşusunun evden çıktığını gördü, ‘tamam bu iş bugün olacak’ diye düşünerek, komşusunun geri dönüşünü beklemeye başladı.
Öğleye kadar bekledi, öğleden sonra komşusunun uzaktan gelişini gördü, etrafına bakındı, kimseler yoktu, yavaşça gitti, köpeğin bağını çözdü…
Her zaman bağlı kalmaya alışık olan hayvan yerinde duramıyor, hızlı hareket ediyor, bahçeyi dolaşıyordu, birden uzaktan gelen yabancı kişiyi gördü, bahçe duvarını aşması ile kişiye doğru atılması aynı anda oldu.
Hiçbir şeyden haberi olmayan komşu, kendisine doğru bir köpeğin geldiğini gördü, köpek o kadar hızlı geliyordu ki, kendisini savunacak zaman bile yoktu.
Olduğu yerde kaldı, kıpırdayamadı
Köpek o hızla geldi, hiç kıpırdamayan bu adama bir metre kadar yaklaşmıştı ki, hiç beklenmeyen bir şey oldu, köpek ‘zınk’ diye durdu.
Adam, köpeğe bakıyor, köpek de adama, köpek saldırmıyor, büyülenmiş gibi bakıyordu.
Hesabı tutmayan komşu, sözde kızıyormuş gibi yaparak geldi, ‘nasıl boş kaldın?’ diye söylenerek köpeği aldı götürdü.
Plan yapmış, fakat planı tutmamış
Evdeki hesap çarşıya uymamıştı
