Sessiz Resim ve Özlem Gadasını Aldıklarım

bana kemer evleri hatırlatıyor,tahtalıyı,evin önündeki hayat,hayattaki çeşmeyi,tandır evini samanlığı,keleri,ahırı,hayattaki dut dalını,üzüm asmasını kısacası hayatı anlatıyor...

çocukluğum ve bir akşam telaşı. ekmek sulayan annem. o dönem yemek yedin mi diye sorulmazdı insana. ekmeğini yedin mi diye sorarlardı. yaz ekmeği ayrı yapılır kış ekmeği ayrı yapılırdı. ta geceden hamur çiğnenir ve tandırda gün boyu ekmek edilirdi. o günler kaybolmuş bir rüya gibi şimdi tabirini bekliyor. o ekmekler yerini çarşı ekmeğine ve o insanlar yerini şu samimiyetsiz şu yapmacık devre bıraktı.

sevincimizi, yorgunluğumuzu, güven duyma hissini, koku alma dokunma görme tad alma gibi beş duyununun duyabileceği alabileceği haz'dan ötesi 4-5 direk ekmek yapıpda ambara istif eden aile babasının mutluğu, annesinin içinde ki feraklamayı hangi kelimeler anlatabilir ki çok şey anlatıyor çok şey de anlatılacak ama kelimeler yetmiyor,, nevşehire selam olsun :))))

ah o eski günler. keşke geri gelse. yufkalarin güzelliğine bakin..