* Ani hızlanmalar ve yavaşlamalar vücudunuzu zorlayacak ve erken yorulmanızı sağlar.
* Yürüyüş başlangıcında iyice yavaş hareket ederek vücudun yürüyüşe uyum sağlayabilmesine imkan tanıyın.
* Adımlarınızı kısa ve dengeli atın.
* Büyük çaba gerektiren bir adımdan sonra 5 – 10 saniye dinlenin.
* Ne kendinizle, nede bir başkasıyla yarışmayın.
* Yürüyüş sırasında ” daha ne kadar yolumuz kaldı ” düşüncesine kapılmayın.
* Yürüyüş sırasında baton kullanmak dengeyi korumayı kolaylaştırır.
* Dik tırmanışlarda zemin kaygan ise çok fazla beklemeden ikinci adım atılmalıdır.
* Verilecek mola sıklıkları ve süreleri fazla tutulmamalıdır.
* Sık ve uzun süreli molalar yerine dinleniyormuş gibi yavaş bir tempoyla yürüyün.
* Molalarda vücudunuzu soğuğa karşı korumayı ihmal etmemelisiniz.
* Molalar sırasında sıvı alımı ihmal edilmemelidir.
* Çok sık ve uzun yemek molaları verilmemelidir.
* Vücuda yediklerini hazmetmek için zaman verilmeli ve yürüyüşe yemekten sonra en erken yarım saat sonra başlanmalıdır.
* Taşlık, kayalık ve kaygan bölgelerden yürürken tek sıra yürünmelidir. Ekibin başında grubun en yavaş yürüyeni olmalıdır.
* Taş düşmesi önemli bir riskti; tek sıra ve taş düşme riski en az yerlerden yürünmesi gerekir.
* Eğer karlı zeminde yürünüyorsa kayaların yanlarındaki karların daha yumuşak olduğu ve batma tehlikesinin olduğu unutulmamalıdır.
* Kar yürüyüşlerinde tek sıra yürümeli ve en önde iz açanın yorulmaması için sık sık değiştirme yapılmalıdır.
* Çıkışlarda burun saplama, inişlerde ise topuk saplama yöntemleri güvenli bir iniş için gereklidir.
* İnişlerde en çok parmak uçları zarar görür bu yüzden ortopedik taban kullanmalı ve bağcıklar iyice sıkılmalıdır.
* Yanınızda mutlaka düdük bulundurun
* Sisli havalarda pusula bulundurun ve gruptan kimsenin ayrılmamasına özen gösterin.
Ve her şeyden önemlisi bilgi ve tecrübenizin yetersiz kaldığı noktalarda geri dönün.
