Terör yıllarıdır

Elinde küçük piknik tüpü, eve gitmektedir

30’lu yaşlarda hayatının baharındadır

Şehrin göbeğinde, karşıt görüşlü kişiler tarafından etrafı sarılır.

Esnaf durumu fark etmiş, dükkânlarına girmiş, kapıları da sıkıca kapatmıştır.

Etrafı 15-20 kişilik grup tarafından kuşatılır

Kaçmasına imkân yoktur, sıkıştırılmıştır

Grup yaklaşır

Elindeki tüpü savurarak kendisine yaklaşmalarını önlemeye çalışır.

Elindeki tüple dört dönmekte, saldırganları kendisinden uzak tutmaya çalışmaktadır.

Çevre evler ve dükkândakiler olayı perde arkasından izlemekte, müdahale edememektedir.

Uzun bir süre saldırganlara direnir

Arkadan aldığı bir darbe ile diz üstü yere düşer

Üzerine üşüşürler

Küfredenlerin, vuranların, tekme atanların haddi hesabı yoktur.

Elinden piknik tüpü alınmış, kafasına tüple birkaç kez vurulmuştur.

Nefes alamaz hale gelir, bayılır

Gözlerini hastanede açar

Günlerce yatar

Uzun süre kendine gelemez, en sonunda taburcu olur, evine döner.

Uzun bir süre de evde yatar

Ara sıra çarşıya iner. Yürümesi değişmiş, tavırları donuksamış, hareketleri yavaşlamıştır. Sık sık başı döner, sendeler, düşecek gibi olur, tekrar bin bir meşakkatle evin yolunu tutar.

Birkaç kere daha çarşıya iner

Aynı durum devam eder

Artık o eskisi gibi değildir, sanki rüyadadır. Her gürültüden, sesten, ani hareketlerden korkmakta, beti-benzi atmakta, bayılacak gibi olmaktadır.

Birkaç gün daha bu biçimde yaşar

Sonra ölüm haberi duyulur

Genç yaşında, hayatının baharında yitip gitmiştir

Kimse bunu yapanlardan hesap sormamış, araştırmamış, sümen altı edilmiş, meçhuller kervanına o da katılmıştır.

Onun yaşamı elinden alınmıştır

Neden?

Sadece düşüncesinin farklı oluşundan mı?

Bu olaylar gibi binlercesi bizim ülkemizde yaşanmış, faillerinin pek çoğu da yakalanmamıştır.

Binlerce insan hayatının en güzel yıllarında kara toprakla buluşmuştur.

Onları düşündükçe içim acımakta

Üzülmekte

Ağır bir hüzün gelip göğsüme oturmaktadır