Terör yıllarıdır
Elinde küçük piknik tüpü, eve gitmektedir
30’lu yaşlarda hayatının baharındadır
Şehrin göbeğinde, karşıt görüşlü kişiler tarafından etrafı sarılır.
Esnaf durumu fark etmiş, dükkânlarına girmiş, kapıları da sıkıca kapatmıştır.
Etrafı 15-20 kişilik grup tarafından kuşatılır
Kaçmasına imkân yoktur, sıkıştırılmıştır
Grup yaklaşır
Elindeki tüpü savurarak kendisine yaklaşmalarını önlemeye çalışır.
Elindeki tüple dört dönmekte, saldırganları kendisinden uzak tutmaya çalışmaktadır.
Çevre evler ve dükkândakiler olayı perde arkasından izlemekte, müdahale edememektedir.
Uzun bir süre saldırganlara direnir
Arkadan aldığı bir darbe ile diz üstü yere düşer
Üzerine üşüşürler
Küfredenlerin, vuranların, tekme atanların haddi hesabı yoktur.
Elinden piknik tüpü alınmış, kafasına tüple birkaç kez vurulmuştur.
Nefes alamaz hale gelir, bayılır
Gözlerini hastanede açar
Günlerce yatar
Uzun süre kendine gelemez, en sonunda taburcu olur, evine döner.
Uzun bir süre de evde yatar
Ara sıra çarşıya iner. Yürümesi değişmiş, tavırları donuksamış, hareketleri yavaşlamıştır. Sık sık başı döner, sendeler, düşecek gibi olur, tekrar bin bir meşakkatle evin yolunu tutar.
Birkaç kere daha çarşıya iner
Aynı durum devam eder
Artık o eskisi gibi değildir, sanki rüyadadır. Her gürültüden, sesten, ani hareketlerden korkmakta, beti-benzi atmakta, bayılacak gibi olmaktadır.
Birkaç gün daha bu biçimde yaşar
Sonra ölüm haberi duyulur
Genç yaşında, hayatının baharında yitip gitmiştir
Kimse bunu yapanlardan hesap sormamış, araştırmamış, sümen altı edilmiş, meçhuller kervanına o da katılmıştır.
Onun yaşamı elinden alınmıştır
Neden?
Sadece düşüncesinin farklı oluşundan mı?
…
Bu olaylar gibi binlercesi bizim ülkemizde yaşanmış, faillerinin pek çoğu da yakalanmamıştır.
Binlerce insan hayatının en güzel yıllarında kara toprakla buluşmuştur.
Onları düşündükçe içim acımakta
Üzülmekte
Ağır bir hüzün gelip göğsüme oturmaktadır