Bu cihaz ile göz küresinin, fundus (göz dibi) denilen iç kısmını muayenesi için kullanılan bir âlettir.Bu alet 1850’de Van Helmholtz tarafından geliştirilen oftalmoskop, bugün her aile hekiminin kullandığı lüzumlu bir âlettir. Oftalmoskop, bir ışık kaynağı, merkezinde deliği olan bir içbükey küresel ayna ve çeşitli merceklerden meydana gelir. Bu mercekler, aynanın merkezindeki deliğe uyarlar ve dönen bir diskin etrafına yerleştirilmişlerdir, kolayca çevrilebilirler.
Işık kaynağı kendinden olan modern oftalmoskoplar, göz dibinde geniş bir aydınlatma ve gözleme sahası sağlarlar. Elektrik oftalmoskoplardan önce, yansıtmalı oftalmoskoplar kullanılmaktaydı. Bu metot da, hastanın başının arkasındaki ışık kaynağından gelen ışık, açılı bir ayna vasıtasıyla gözbebeğine yansıtılarak göz dibi incelenmekteydi. Mevcut oftalmoskopların birbirine yardımcı olan iki çeşidi vardır: Direkt ve indirekt oftalmoskop.
Bunlarda +13 ile +30 diyoptrilik konveks bir mercek kullanılır. Bu mercek, hastanın gözünün 3-5 cm önünde tutulup, gözün iç kısmından yansıyan ışınları mercek ve muayene eden göz arasında, gerçek ve ters bir hayal elde etmek üzere odaklamaya yarar.
İndirekt oftalmoskopi için daha şiddetli bir ışık kaynağına ihtiyaç var. Başa monte edilebilen yüksek ışık kaynağının geliştirilmesi, bu tekniğe çok faydalı olmuştur. Yeni geliştirilen binoküler indirekt oftalmoskoplar sayesinde, aynı kişiyi iki kişinin gözlemesi ve aynı anda bakmaları mümkün olmakta.
