Kızı ile yolda yürümekte olan Mevlana Hazretleri'ne bir dilenci yaklaşır.
Dilenci;
‘Allah rızası için bir ekmek parası’ der
Mevlana oralı olmaz, geçer gider
Bir süre sonra ikinci bir dilenciye daha rastlarlar
Dilenci Mevlana’ya;
‘Rakı alacağım bana para ver’ der. Mevlana durur, elini cebine atar, çıkardığı parayı dilenciye uzatır.
Yürümeye devam ederler.
Kızı şaşkındır;
‘Baba birinci dilenci ekmek parası istediği halde vermedin, ikinci dilenci dinimizin haram kabul ettiği şarabı almak için para istediğinde ise verdin, bunun sebebi nedir?’ diye sorar.
Mevlana anladım dercesine başını sallar
Kızına der ki;
‘Birinci dilenci benden ekmek parası istedi, doğru ama o, istediği para ile ekmek almayacaktı, gidip kumar oynayacaktı, bana yalan söylediği için para vermedim’
Pekiyi ya diğeri;
‘O da şarap parası isterken doğruyu söylüyordu, ona doğru söylediği için para verdim.’ der.
Kızı, olayların kendi düşündüğü gibi olmadığına hayret etmiştir.
Bu olayı Mevlana’nın açıklamalarını söylemeden bize anlatsalardı ne olacaktı?
Biz, Mevlana Hazretleri'nin yaptığını anlamayacak, eleştirecek, hatta daha da ileri giderek ‘Mevlana bile yanlış yaptı’ demekten çekinmeyecektik.
Çünkü bize iletilen, dışardan baktığımız zaman görünen şey, bizim mantığımıza ve düşüncemize uymayan, yanlış olan şeylerdi.
Pekiyi
Eleştirdiğimiz, kızdığımız, kınadığımız, yanlış bulduğumuz pek çok olay bunun gibi olamaz mı?
Hayır olamaz!
Neden?
Olmaz, bu tür olaylar binde bir defa olur, o da bize denk gelecek değil ya.
Şunu söylemeyiz;
Bize ters gelen, yanlış olan, hatalı gibi görünen olayları ‘aslı nedir?’ bir öğrenelim.
Yargılamak için acele ederiz
Yargılarız da
Toplum olarak bu yanlışın içinde dönüp duruyoruz, gerçek ortaya çıktığı zaman da;
‘Yanlış anladım, ben öyle sanmamıştım, böyle olduğunu bilmiyordum’ gibi hep tekrar ettiğimiz gerekçeleri bir daha tekrar ederiz.
Çoğu zaman pişman olur
‘Demek ki öyle değilmiş’ der geçer, başkalarını ne kadar üzdüğümüzü fark etmeyiz bile.
Doğru anlamak ve anlaşılmak bir hak
Ama
Sadece bize değil herkese
