Gazeteci Tanju Cılızoğlu Hacıbektaş’ta Son Yolculuğuna Deyişlerle Uğurlandı... Tedavi gördüğü hastanede 86 yaşında Hakk’a yürüyen gazeteci Tanju Cılızoğlu, Hacıbektaş Çilehane’de son yolculuğuna uğurlandı.
Hacıbektaş’ta, İlhan Selçuk, Turhan Selçuk dostların yattıkları yerde, düşündüğümce bir mezar. Öyle şatafat, görkem değil, yalın, sade bir son
mekân. “Hoş geldin”! Derler. “Hoş geldik” deriz.
Tanju Cılızoğlu
Hacıbektaş Çilehane mezarlığında ailesi ve sevenlerinin katılımıyla Alevi-Bektaşi yol ve erkanına göre icra edilen cenaze sırlama töreni, Tanju Cılızoğlu’nun vasiyeti üzerine deyişler okunarak son buldu.
TANJU CILIZOĞLU KİMDİR?
1936 yılında Tokat’ta doğdu. Mesleğe 1956 yılında Vatan Gazetesinde başladı. Şehir, Her Gün, Yeni Tanin, Tercüman, Yeni Gün, Akşam Gazetelerinde ve THA’da çalıştı.
Tiyatro 76 adlı aylık Siyasi Tiyatro Dergisi’ni yayımladı. Balaban, Heyamola, Aşkta Şiirler, Kırık Politika eserleri olan Tanju Cılızoğlu Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü’nün de sahibi. Özgür Kocaeli’de de uzun yıllar köşe yazarlığı yapan Tanju Cılızoğlu 2004’ten bu yana sahibi olduğu Değişim 41 gazetesini çıkarıyordu.
Tanju CILIZOĞLU’nun çalışmalarından bazıları:
Sürekli Basın Kartı (Basın Şeref Kartı) sahibi Cılızoğlu 86 yıllık yaşamının ilk
gençlik yıllarından başlayarak yaklaşık 70 yılını yazı ve düşün hayatına adamış,
60 yılı aşkın çeşitli yayın kuruluşlarında muhabirlik, yazarlık, yöneticilik
yapmış, gazete, edebiyat ve tiyatro dergileri çıkartmış, hayatını yalnızca
kalemiyle sürdürmüş duayen bir basın çalışanıdır.
“Ahmet’in Gemileri” adlı ilk hikaye kitabını takiben;
Hoşt Amerika-1968;
Memleketimden Hikayeler-1972;
Balyoz-1974;
Kırık Politika-1987;
Zincirbozan’dan Bugüne Demokrasi Mücadelesinde Demirel-1988;
Anılarım / İhsan Sabri Çağlayangil-1990;
Anılarla Kâmil Kırıkoğlu-2000;
Güzel Yaşadım / Unuttuklarımı Yaşamadım Sayıyorum-Hatırladıklarım
Yaşadıklarım-2016;
Anılarla Kâmil Kırıkoğlu / İnönü ve Ecevit’i Anlatıyor-2018
12 Mart’ın Balyozu-2020 kitapları gibi.
Gönülden umutlandığı son dileği aşağıdaki satırlarda okuyucusuna ulaşmıştı :
“Hacıbektaş’ta, İlhan Selçuk, Turhan Selçuk dostların yattıkları yerde, düşündüğümce bir mezar… Öyle şatafat, görkem değil, yalın, sade bir son
mekân…. “Hoş geldin”! Derler. “Hoş geldik” deriz. Tanju Cılızoğlu
Güzel Yaşadım, s.254,Tarihçi Kitabevi, İstanbul, 2016
