Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
İyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik?
Yoksa birileri mi böyle istedi?..
”Her toplum hakettiği gibi yönetilir”derler ya, hakettiği gibi de yaşar diyelim mi?
Bu yazıyı okuyunca yüreğimin bir yerlerine dokundu içim acıdı bizim çocuklarımız çocukluğunu yaşyamıyor maalesef.
Akşam yemeğinden sonra bahar aylarında mahallemizde en büyüğü 18-19 en küçüğü 7-8 yaşlarında yakartop istop oynardık ip atlardık. Eşek çöktüler, Söbe, Bilye (Misket), sokaklarda tek kale yada gol atan kaleye oynardık...Ne güzelmiş dolu dolu yaşamışız çocukluğumuzu .Yazık acıyorum şimdiki çocuklara ... Daha yaşı bir elin beş parmağına gelmeden Cep telefonlarıyla internete girip you tubeden çizgi film izliyor oyunlar oynuyorlar. Daha el kadar yavrularımız onunla uyuyor çevresinde ki güzelliklerden ailesinden kopuk ve uzak...
Oysa Ben Bizim çocukluğumuzu özledim . Çamur içine dalmayı, yağmurda ıslanmayı, toz toprak oynamayı...Ya siz ?