Doç Dr. Özden Taşğın; "Türkiye saldırı altındadır. Durumun vahametiyle orantılı tavır almak ve politikalar geliştirmek zorundayız. Naif ve boş açıklamalarla geçirecek vakit yoktur." Milli tarih ve şuurolmazsaolmazzzz… Casusluk suçlamasıyla yargılanan bir “rahip”in tahliye edilmemesi üzerine, ABD Başkanı Trump ile yardımcısı Pence'in Türkiye'ye yönelik dayatmacı beyanları ve ardından ilan edilen yaptırımlar, özellikle Suriye'de PKK ve uzantılarına sağladıkları destek ve 15 Temmuz darbe girişimi ile birlikte ele alındığında, sözde müttefikin ülkemize açıkça savaş açtığı ortadadır. ABD'nin kâh vekâlet savaşı kâh darbe ve kumpaslar ile yürüttüğü savaş, şimdi ekonomik savaşa dönüşmüştür. ABD, küstah ve buyurgan bir tavırla Türkiye'yi "terbiye" edeceğini zannetmektedir. Maalesef 15 Temmuz'a rağmen içeride anlamlı ve mümkün olan en geniş uzlaşmayı sağlayamadığımızı gören küresel güç odakları, bu zaafımızdan yararlanmaya çalışmaktadır. Türkiye'nin Tek Gündemi Beka Meselesidir" diye şefaatle söylememize ve yazmamıza rağmen ve buna odaklanmak yerine sistem, seçim tartışmasına girdik. İnşallah artık siyasilerimiz, hadise vahamet kesp etmeden, topyekûn millî mücadele ruhuna uygun hareket eder. Çok kullandığımız "beka" kavramını doğru anlamalıyız: Ekonomi kötüye gidiyor; borçlanma, üstesinden gelinemeyecek raddelere ulaşıyorsa bağımsızlığımız tehdit altına girer. Eğitim sisteminiz ruh ve istikametten mahrumsa istikbal kararır. Manevi değerlerin içi boşalırsa kimliksiz bir güruh oluruz. Bunların hepsi beka meselesinin hayati boyutlarıdır. Dış odakların bizi kendi çıkarları için sıkıştırması, şartlar olgunlaşırsa da zayıflatmaya çalışması olağandır. Bize düşen, bundan şikâyet etmek değil; kendi aklımız ile meselelerimizi çözmek ve iç bünyeyi güçlendirmek; ortak değerler temelinde, üretimi ve yaratıcı düşünceyi teşvik etmektir. Millet olarak kendimize şunu sormalıyız: 15 Temmuz musibetinden gereği gibi ders çıkardık mı? Hâlâ liyakat mi sadakat mi tartışması yapıyorsak cevap, maalesef “hayır”dır. Liyakat, aynı zamanda “sadakat”, yani “doğruluk”, “dostluk” ve “vefa” demektir. Ama “sadakat”ten, körü körüne itaati anlarsak işimiz gerçekten zordur. Sayın Cumhurbaşkanımızın, ilgili bütün kesimlerle ile geniş bir istişare mekanizmasını harekete geçirmeli ve bu süreçten ortak akıl ve birlik ruhu ile çıkmanın yolu birlikte bulunmalıdır. İstişare, ehliyet, liyakat... Başka yol yoktur. Velhasılı, Mesele açıktır: Türkiye kıskaca alınmak, diz çöktürülmek isteniyor. Coğrafyamızı tanzimde asıl hedef Türkiye'yi zayıflatmaktır. 2015 yazından itibaren bu plana karşı yürütülen mücadeleyi zaafa uğratmak için, iç savaş tahriki dâhil her yol denenmiş, pek çok tuzak kurulmuştur. Trump'ın, Türk Lirası’nın Amerikan Doları karşısında hızla değer kaybetmesine dair son açıklamaları ise açıkça düşmanlık ilanıdır. Tekrar ifade edelim: Şu andaki mesele, salt ekonomide yaptığımız yanlışlar değildir. Türkiye saldırı altındadır. Durumun vahametiyle orantılı tavır almak ve politikalar geliştirmek zorundayız. Naif ve boş açıklamalarla geçirecek vakit yoktur. Geçmişte yapılan hata ve yanlışlara takılıp kalmadan maruz kaldığımız tehdidi bertaraf etmek zorundayız. Siyasiler, bu hayati meseleyi suiistimal etmemelidir. Bu büyük krizin üstesinden gelmek ve Suriye ve diğer komşularımızda aleyhimize planlanan tuzakları boşa çıkarmak için azami mutabakat ve millî seferberlik ruhu şarttır. Türk milleti, bu badireyi de atlatacak tarihî tecrübeye ve ferasete sahiptir. Yöneticilerimize ve siyasilere düşen görev, bu sürecin mümkün mertebe en az hasarla atlatılmasıdır. Allah Türk milletinin yâr ve yardımcısı olsun.