Kabadayı ansiklopedik olarak gücüne kuvvetine dayanarak herkese meydan okuyan kişi olarak nitelendirilmiş olsa da o dönemlerde Avrupa toplumlarında bu misyonu üstlenen kişilere Şövalye deniliyordu veya unvanı veriliyordu. Her zaman olduğu gibi bu kurumu da kendilerine göre iyi ve kötü yönde kullananlar olmuştur. II. Meşrutiyet ile birlikte, Anadolu da ise 1950’li yıllarla Kabadayılık kültürü ortadan kalkmıştır.
Külhanbeyler, bıçkınlar gibi zorba takımından ayrılan Kabadayılar, Semtin ve mahallenin namusunu koruyan, başı yerde, haklı olanları ve yoksulları gözeten bir duruş sergilemişlerdir. İlerleyen zaman içinde Kabadayılar’da bıçak ve silah taşıyan, kötü alışkanlıklar edinen bir grup haline gelmeye başlayarak eski saygınlıklarını ve kimliklerini yitireceklerdir.
Bol paçalı pantolon giymeleri, yemenilerinin arkalarına basmaları, ceketlerini tek omuzlarına asmaları, kırlangıç ense traşı ve ellerinde tesbihle ilginç bir duruş sergilerlerdi.
Eski bir dergi sayfasında araştırmacı, şair ve yazar Hasan ŞAHİN, Avanos ilçemizin ünlü ve “nev”i şahsına münhasır Sarı Mustafa (Mustafa YAVUZ) u okuyucularına tanıtmıştır.
“Düşmana korku, dosta güven verendi,
Taşıdı hep ellerin ceremesini…
“Namus” dendi mi ilk akla gelendi… Çünkü O, Sarı Mustafa idi…”
Mustafa YAVUZ (Sarı Mustafa) 1908 – 1992. Babası Ömer Mevlüt, annesi ise Hatice (Hacca) hanımdır.
Haber : http://avanos.zz.mu – Ercan KILIÇLI
