Kayseri'de Sıvas Caddesi'ne koşut bir sokaktaki ablamızın evinde konuğuz.

Duvar gibi , bitişik gökdelenlerin arasındaki pek küçük boşluklardan ana caddenin canlılığı, yoğun trafiği gözlenebiliyor.

Evlerden dışarı taşan seslerden anlaşılıyor:

Bazılarında sayrılar var. Yaşlılar yaşıyor.

Bazılarında bebekler var, ağlamalarından belli.

Bir büyük apartmanın arka avlusunda bir delikanlı, çevresine toplanmış bir hayran kitlesinin seyrettiği bir gösteriye başladı.

Motosikletiyle cambazlık yapıyor. Caddenin iki geçesindeki kaldırımlarda yüyüyenler de, ne var, ne oluyor diye geliyorlar; kalabalık giderek artıyor.

Motosikletiyle gurur duyduğu anlaşılan delikanlı , oturulacak yere tek ayağını basıyor, diger ayağıyla gidonu çeviriyor, avluda bir ileri, bir geri gidip geliyor. Her seferinde çocuklar çığlık çığlığa korkuyla kaçışıyorlar, kahkahalar yayılıyor çevreye.

Bu arada olağanüstü bir gürültü yapıyor motosiklet. Ortam tam desibel cehennemi.

Ve bu arada , zorlanan motordan olağanüstü koyu boyaklı dumanlar çıkıyor. Bazı evlerin açık pencerelerinden içeri giriyor ağulu duman (CO).

Hayran hayran seyreden çocuk, genç kalabalığı ne gürültüden rahatsız, ne de karbonmonoksit gazından. Çevredeki evlerden de hiç bir ses çıkmıyor, tepki gösteren yok.

Balkonda bir süre bakıyorum. Dayanmak zor.

Bağırıyorum :

'' Heeyy delikanlı, evlerde bebekler var;uyuyamıyorlar. Hastalar var; rahatsız oluyorlar. Bitir artık şu cambazlığını.''

Duyduğu belli. Motosikletten iniyor. Fakat ses hala pek yüksek. El , kol devinimleriyle duyamasam da ne dediğini, pek nezih sözler ettiğini (!) anlıyorum. Bağırışıma karşılık o da bana aşağılayıcı sözlerle saldırıyor. Çünkü o kendini savunmada haklı görüyor ve yaptığını olağan sanıyor, haklı buluyor.

Bekliyorum ki, özellikle alt kat evlerde yaşayanlar da bana destek versin.

Bu pek anlayışlı (!) genci uyarsınlar.

Hayır. Ne bir ses, ne bir nefes...

Belki bebekler, o ağulu duman evden içeri girince uykuda olsalar da uyanıp huzursuz olacaklar ve bir daha uyuyamayacaklar.

Yaşlılar, sayrılar ağulu dumandan, gürültüden, çocukların ve gençlerin şamatasından rahatsız olacaklar. Fakat, kimsenin önemsediği yok.

Cambaz genç,eğer okuma alışkanlığı olsa, bu saygısız davranışı sürdürür mü ?

Cambaz genç, kendisini uyaran bir komşu evin konuğuna böyle saygısızca karşılık verir mi?

Hayran hayran seyreden çocuk ve genç kitlesi, okuma sevgisi olsa, kütüphanelere düzenli gitme alışkanlığına sahip olsa, bu basit cambazlık olayını seyretmeyi zamanı boşa geçirme, vakit israfı olarak görmez mi ?

Yazık bu çocuklara, gençlere.

Öyleyse : Eğitim önemli...

..................................... …………………………………………………………….4 Aralık 2018. Ürgüp.......................