ÖZCE KÖYÜNDEN AŞIK ŞUAYİP ŞAHİN
Aşık Şuayip Şahin,yeni adı Özce olan Seydin Köyünde 1919 yılında dünyaya gelmiştir. Seydin Köyü o tarihlerde Avanos’a bağlı olduğu için genellikle Avanoslu olarak bilinir. Seydin Köyü 1954 yılında Kozaklı’nın ilçe olmasıyla birlikte Kozaklı ilçesine bağlanmıştır. Köy halkı bir Türkmen aşireti olan Yabanlı aşiretine bağlıdır. Özce Köyü, o zamana kadar konar/göçer olan Yabanlı aşiretleri tarafından ilk olarak kurulan köylerden birisidir. Köyün kurucusunun adı “Sadin” olarak bilinmektedir. Köye bu nedenle halk arasında “Seydin “ denilmiş olup 1970'li yıllarda adı Özce olarak değiştirilmiştir
Özce Köyü de 1980 sonrası iç göçten nasibini almıştır. 2007 yılında 137 kişinin yaşadığı köyde 2010 yılında 139 kişi, 2015 yılında 92 kişi, 2019 yılında 91 kişi yaşamaktadır.
Aşık Şuayip Şahin, bir Türkmen ozanıdır. Şiir ve türkülerinden pek azı günümüze gelmiştir. Halk arasında konar/göçer olarak tanımlanan aşiretleri çok güzel anlatır şiirlerinde Kekik, yavşan kokulu yaylalara özlemini şu dizelerde dile getirir.
“Kış Yurdundan Kervanları Yüklenir” türküsünün sözleri
Kış yurdundan kervanları yüklenir
Kafileler birbirine eklenir
Türkmen kızı türlü libas giyinir
İncisin boynuna dizer yollarda
Seher vakti develeri çan döver
Kafile başları yüğrük at kovar
Uzun Yayla diye durmadan ever
Sakın size nazar değer yollarda
Şahini kolunda beyler ok atar
Göçten ayrılması ne kadar beter
Türkmen kızı elde ak maya yeder
Ufuklar seraba benzer yollarda
İnficar (fecir) vaktinde kuşlar dillenir
Herkes devesini sarar yollanır
Bad-ı saba zülüfünde tellenir
Genç gelinler kirmen büker yollarda
Sabah olur güneş doğar dağlara
Aşiret düşmüş gider tozlu yollara
Bir çan sesi çöker o ovalara
Şahin destanını yazar yollarda”
XI. yüzyıldan itibaren bölgeye yerleşmeye başlayan Türkmenler, Kapadokya''da kültürel yaşamı, özellikle de edebiyatı önemli ölçüde etkilemişlerdir. Günümüze gelen edebi ürünleri halk şiiri ve efsanelerdir. Kapadokya''da XX. Yüzyılda yaşamış olan halk ozanları Aşık Yahya (Sertbakan)iAşık Ali Fethi, Aşık Mahfi ve Aşık Şuayip Şahin bunların en ciddi temsilcileri arasındadır.
Şuayip Şahin’in Erciyas Dağı şiiri de ilginç
“Kayseri’nin güneyini kaplamış
Eteğine bağ evleri toplamış
Nice yıl yaşamış asır atlamış
Bağrı bölük bölük karlı Erciyas
Yaylasına konmuş yörük evleri
Hacılar Köyünün meşhur bağları
Yönü sazlık olmuş sinlerin ovaları
Bağlı bölük bölük karlı Erciyas
İncesu kazası biraz sağında
Gözüm kaldı Yeşilhisar bağında
Dörtbin sekizyüzlük irtifasında
Bağrı bölük bölük karlı Erciyas
Everek kazası Kıbleye düşer
Bünyan cihetine bir şose atar
Her tarafın geyik, akıllar şaşar
Bağrı bölük bölük karlı Erciyas
Yağmur yağar kayaların ıslanır
Haziranda bayırların süslenir
Tiren gelir Kayseri’ye seslenir
Bağrı bölük bölük karlı Erciyas
Şuayip Şahin güzel kadın gördüğünde şiir yazmadan duramaz. Hemen saza döker dizeleri..
“Ok kiprik üstünde hilal kaşları
Ahu göz üstünde hep nakışları
Bir darp vurdu bana o bakışları
Boyu uzun ince belleri güzel
Birden bire çıktı karşıma işte
Tomurcuk gülleri koynunda muşta
Cemali görünce yandım ateşte
Boyu bir selvidir dalları güzel”
Aşık Şuayip Şahin tarafından dile getirilen ,saza dökülen kim bilir ne kadar şiir ve türkü yok olup gitmiştir. Yaşamının çoğunluğunu konar /göçer olarak Özce de geçiren Şuayip Şahin bu köyde yaşamını yitirmiştir.
Yararlanılan Kaynaklar;
Refik Ahmet Sevengil, Çağımızın Halk Şairleri, Atlas Kitabevi İst. 1967.
Emrullah-Hatice-Hüseyin ve Sonsel Güney; Nevşehir İli Yakın Çevre İncelemeleri, 1974
