İnsanın yaratılışında vardır;
İnsan değiştirmek ister.
Kendini değil,
Karşısındakini, başkalarını, kendi gibi olmayanları, kendi gibi düşünmeyenleri değiştirmek ister.
O ister ki herkes kendi gibi olsun, kendi gibi düşünsün, kendinden beklenilen şeyleri o da yapsın.
Hep bunlara odaklanır,
Bunun için uğraşır,
Zamanını hep bu amaç için kullanır.
Bir an düşünelim,
İnsanın bu amacı gerçek olsun, herkes kendi gibi düşünsün, kendi gibi davransın, kendinden beklenilen şeyleri yapsın,
Nasıl olurdu?
Şu kesin ki güzel olmazdı,
Hep aynı insan, aynı düşünce, aynı davranışlar,
Fark yok,
Değişim yok,
Bizim ilgimizi çekecek, bizi düşündürecek, mutlu edecek, oyalayacak farklı hiçbir şey yok,
Tekdüze, sıkıcı bir yaşam…
Üstelik rakip yok, mücadele edecek kimse yok, kendini geliştirmeye gerekli olan ortam da yok,
Hep aynı şeyler, düşünceler, davranışlar, tutumlar vs.
İnsan bir süre sonra bıkar,
Hayatı anlamsız bulur,
Belki de isyan edecek bir duruma gelir ve yanlış düşündüğünü anlar.
Evet, her insan farklı yaratılmıştır,
Bu yaratıcının isteğidir,
Güzellik oradadır,
Yaşamı anlamlandıran şey farklılıklarımızdır,
Farklılıklarımızı koruyalım,
Saygı duyalım,
Bizim varlık nedeninizin onlar olduğunu bilelim.
Onlar var olduğu için biz varız,
Yüce Allah her şeyi karşıtı ile yaratmıştır,
Bunun sırrı Onda’dır.
“Görelim Mevla’m neyler,
Neylerse güzel eyler” sözü boş değildir,
Hayatı olduğu gibi kabul etmek,
İnsanları olduğu gibi kabul etmek,
Farklılıklara saygı göstermek,
Hem bizi,
Hem biz hariç diğer insanları mutlu edecektir.
O zaman ise daha huzurlu bir toplum doğacaktır.
