Gözünü korku ile açtı
   Hemen kalktı
   Hava kararmıştı, odanın içinde dolaştı.  Evde kendisinden başka kimse de yoktu.
   ‘Nereye gittiler acaba?’ diye düşünmeye başladı.
   Odanın içinde tekrar döndü
   Kulağı çınlıyor, kendini halsiz hissediyor, karanlığın verdiği ürpertici havayı tüm vücudunda hissediyor, gözleri korku ile açılıyordu.
   Sanki evin içinde birileri vardı da, kendisini izliyorlardı
   Bu düşünceden korktu
   Titredi, tüm vücudu tere battı
   Ne yapmalı idi? Önce bulunduğu salonun kapısını açtı, koridora baktı, karanlık her tarafı sarmıştı.
   Salondan çıktı, koridorda yürümeye başladı, durdu.
   Etrafını izliyor, bir şeyler arıyor, evde kendisinden başka biri varsa onu bulmayı, onunla kavga etmeyi, onu kaçırtmayı düşünüyor, daralıyor, bunalıyor, nefes alamaz hale geliyor, duruyor, bekliyor, aradığını bulamamanın verdiği rahatsızlık onu daha da korkutuyordu.
   Birden yan odaya baktı
   Ürperdi
   Evet, yan odada biri vardı
   Hem de somyanın üzerinde uzanmış halde yatıyordu
   Her şeyi unuttu
   Korkusuzca ilerledi, sanki biraz önce korkudan titreyen, vücudu tere batan, gözleri kocaman açılan o değildi.
   Kesin bir kararlılıkla odaya girdi
   Somyada yatan kişinin üzerine eğildi
   Hayır! Hayır bu olamazdı!
   Somyada uzanmış yatan kişi çok önce vefat eden kardeşinden başkası değildi. 
   İrkildi
   Vücudu birden buz kesti
   Başı döndü, gözleri karardı, düşmek üzere olduğunu hisseti, dayanmak için bir yer aradı, bulamadı
   İşte o anda olan oldu, somyada yatan kişinin eli birden uzandı, elini yakaladı, kendine doğru çekmeye başladı.
   Şaşırmış, korkmuş, ne yapacağını bilmiyordu
   Kendisi de onu çekiyor, teslim olmamaya çalışıyordu
   Bağırmak, çığlık atmak istiyor, yapamıyordu 
   Birden gözlerini açtı
   Yataktan doğruldu, tüm bunların rüya olduğunu anladı. Yüreği çarpıyor, titriyor, korku tüm bedenini taş gibi yapmış, kaskatı duruyordu.
   Kalktı, lavaboya gitti, elini yüzünü yıkadı
   Başı dönüyor, bunalıyor, terliyor, rüyanın etkisinden bir türlü sıyrılamıyordu…
   Evin içinde biraz dolaştı, geldi koltuğa oturdu, kendini toparlamaya çalıştı.
   ‘İnsan ne garip, hem korkuyor hem de korkunun üstüne gidiyor’ diye düşünüyordu…
   Kalktı, isteksizce giyindi

   Sokağa çıktı