GÜVERCİNLİKLİ ŞAİR İZZET ÇETİN
Dayım Emin Göktaş öğretmendi. Bana hep seni İzzet Çetin ile tanıştıracağım derdi. Ama tanıştırmak nasip olmadan rahmetli oldu. Henüz İzzet Çetin ile yüz yüze tanışmamız mümkün olamadı ancak bazı şiir kitaplarını okuma fırsatını yakalayabildim.
Eğitimci, ozan, İzzet Çetin 1943’de Nevşehir’in Merkez Güvercinlik Köyü’nde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlkokulu bin bir zorlukla Güvercinlik Köyü’nde, tamamladı. Yaşam koşulları eğitime ara vermesini gerektirdiğinden eğitime ara verdi daha sonra Nevşehir Ortaokulu “yaşı geçti” diye kendisini kabul etmediğinden Ortaokulu Nar Kasabası’nda tamamlayabildi. Nevşehir Öğretmen Okulu’nu bitirerek meslek içinde ön lisansı tamamlamış ve öğretmen olarak yaşama atılmıştır.
Prof. Dr. Emrullah Güney hocamızın katkılarına göre de “ Şair İzzet Çetin İlkokulu bitirince ortaokula devam etmez üç yıl ara verir. Üç yıldan sonra okula gitme isteği duyar Nevşehir Ortaokuluna kayıt için başvuruda bulunur. Yaşın büyük diye kayıt yapmazlar. İzzet bu duruma çok üzülür. Nar ortaokuluna gider orada Mehmet Dündar'a durumunu anlatır. Mehmet Dündar "Köyden geliyorsun, köylü çocuğusun seni okula alıyorum "der. İzzet Çetin okula başlar. İzzet Çetin onu her zaman saygı ile anar”(Nevşehir Araştırmaları Sitesi).
Yaşamını öğretmenlikle kazanan İzzet Çetin bir yandan da şiire merak sarmıştı. Daha önce yazdığı şiirler 1967’de “Oyun” adlı bir kitapta yayımladı. Ayrıca 1998’e uzanan süre içinde, olanak buldukça yazdığı şiirleri de “Oyun, Anılarda Yürümek, Aydınlık Korkusu, Bir Salkım Sevgi” isimlerini verdiği dört kitabı “Güvercinlikte Kanat Sesleri” adı altında bir kitapta toplayarak yayınladı.
1999 yılında “Gökyüzü Gezgini” adlı bir kitap daha yayınladı. 2005 yılına dek olan şiir çalışmalarını “Yaşamın Seyri, Sevgi Boyu Yol, Yorgun Toprak” adlı üç kitapta yayınladı.
Daha sonra 2005 ile 2011 yılları arasında yazdığı şiirleri “Zamandaki İzler, Sevgi Serpintisi, Yaşantılardan Yansıma” isimli kitaplarda yayınladı.
En son olarak, “Oluşumun Derinliği, Aydınlığa Duvar Örmek, Sevgideki Sığmazlık, Arayış” adlı kitaplarda, şiirlerini okurlarla buluşturdu.
Anadolu’da bir garip köy çocuğunun köşe başlarını işgal etmiş şairler arasında yer tutması ve “şair” olarak insanlara tanıtılması çok zordu. İzzet Çetin o çemberi kırmayı başaranlardan birisidir.
Öğretmen Ozan İzzet Çetin emekli olunca da İstanbul Çengelköy’de yaşamını sürdürmektedir. İzzet Çetin, eğitimciliği yanında Türkçemize şiirler kazandıran bir güzel usta olarak da tanınmıştır. Şiirlerinde de Anadolu’nun yoksul köy yaşamına sıkça yer vermiştir. Köyünde bulunan Aşıkdağı’na ilişkin yazdığı şiir oldukça etkileyicidir.
İzzet Çetin, 1985’te naklen öğretmen olarak atandığı İstanbul’da ünlü şairlerden Fazıl Hüsnü Dağlarca ile tanışır. Yazdığı şiirlerini okur ona. Dağlarca’nın görüş ve önerilerini alır. Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın İzzet Çetin şiirine etkisi olduğu da kuşkusuzdur.
Köyünü anlatan bir şiiri
“Köyüm Güvercinlik
Bütün zamanlarda
Yaşayan yaşatan güzellik
Kucak açmış insanına
Suyu toprağı havası
Canlara can, gönüllere gönül vermiş
Süslü bir gelin gibi
Oturduğu yerde Aşıklı Dağı
Onun aşığıyız biz
Tuz ekmek yedik beraberce.”
Güvercinlikli ozan İzzet Çetin derinlemesine yaşadığı yoksulluğu de şiirlerine yansıtır. Ciddi ciddi yaşadığı yoksulluğu da “babadan kalan servet” olarak tanımlamaktadır.
“Yoksulluk babamdan kalan bir servet
Harcarım harcarım bitmez.
Bir karaduman gibi,
Bastırdı bizi
Bastırdı kara-yokluk
Kara-kışta
Evlerimizi.”
Kitapları:
Oyun (1967), Anılarda Yürümek, Aydınlık Korkusu, Bir Salkım Sevgi, Güvercinlikte Kanat Sesleri (Toplu Şiirleri ilk dört kitabı), Gökyüzü Gezgini (1999), Yaşamın Seyri, Sevgi Boyu Yol, Yorgun Toprak, Zamandaki İzler, Sevgi Serpintisi, Yaşantılardan Yansıma, Oluşumun Derinliği, Aydınlığa Duvar Örmek, Sevgideki Sığmazlık, Arayış.
Yararlanılan kaynaklar;
Biyografi (izzetcetin.net, 21.04.2020),
Prof. Dr. Emrullah Güney / Öğretmen, Ozan İzzet Çetin (24.12.2014).
