Ökse otu...
Asalak bir bitki...
Tohumunu yiyen kuşların dışkısı ile bulaşarak ağaçlara musallat olur.
Yapıştığı ağacın öz suyu ile beslenir, büyür, gelişir.
O büyüdükçe, yapıştığı ağacın gelişimi durur, dalları ve budakları gün gün, yıl yıl zayıflar.
O semirdikçe ağacın meyveleri küçülür. Bir süre sonra da meyve veremeyecek hale gelir.
O büyüdükçe, ağacın yaprakları, dalları, budakları, bedeni ve kökleri sadece onu beslemek zorunda kalır.
Artık ağaç, sadece onun varlığının devamı için bir hizmetkara ve köleye dönüşür.
Bir süre sonra ağaç, tüm öz suyunu emen bu asalağı da besleyemez hale gelir ve tüm hayat damarları kuruyarak can verir.
Bu trajik sonu öngöremeyen ve ağaç üzerindeki asalak saltanatının ebedi olduğunu zanneden mağrur, kibirli, bencil ve ebleh ökse otu da son damlasına kadar öz suyunu emerek kuruttuğu ağaç gibi kendisi de kurur.
Geriye tomurcuksuz, çiçeksiz, yapraksız, meyvesiz, cansız bir odun yığını ve üzerinde kuru bir ökse otu kalır.
Mehmet BİÇER
8 Ekim 2025
