EDEP YAHU…!

   Yunus Emre; “İlim ilim bilmektir.

   İlim kendin bilmektir.

   Sen kendin bilmez isen

   Bu nice okumaktır?” diyor.

   Okumak ilmin kapısını açmaktır.

   İlmin kapısı ise ancak insanın kendini bilmesi ile açılır.

   Kendini bilmeyen insan okumamış, ya da boşa okumuş demektir.

   Bir diğer şairimiz;

   “Ehli irfan meclisini gezdim.

   Aradım, ettim talep

   İlim en sonda gelirmiş;

   İlla edep, illa edep” diyor.

   Tüm ilimlerde asıl amaç edeptir.

   “Edep yahu!” seslerini duyar gibi oluyorum.

   Edebin olmadığı yerde, ilmin esamisi okunmaz…

   Edeptir insanı insan yapan

   Edeptir ilmin kapısını açan…

   Edep varsa insan var.

   Edep yoksa hiçbir şey yok, insan da yok.

   İşte size güzel misal daha;

   Âlime sorarlar;

   Bunca tahsil yaptın

   Bunca kitap okundun

   Bunca diyar gezdin

   Bunca âlimle düştün, kalktın.

   Sen ne bilirsin? Derler.

   Cevap kısa fakat ibretliktir;

   Haddimi bilirim…

   Sorun da burada değil mi?     

   Haddini bilmekte…

   Haddini bilen insan, hududunu bilir.

   Haddini bilen insan, kendini de, başkalarını da bilir.

   Haddini bilen insan; insan kıymeti, eş, çocuk, anne-baba, akraba, seven ve sevilenin kıymetini bilir.

   Sorumluluğunu da bilir.

   Ülkesini, milletini, Allah’ın nimetlerini, nimete saygıyı, nimeti sevmeyi de bilir.

   Haddini bilen insan, güzellikleri, onu yaratanı, ondan kâm almayın da bilir.

   Bilmektir insanı insan yapan

   Cehalettir insanı kötü yapan…

   Bilmek okumadır.

   Allah’ın ilk emridir.

   Okudukça değişir, değiştikçe gelişir, geliştikçe okur…

   Okudukça…Çiğ olan, yanar, pişer…