İnsan bazan hayatın karmaşasından uzaklaşıp yenilmişlikleri ve sıkıntıları geride bırakmak yada kendini karanlıklara yönelten yaşantılardan kurtulmak için değişik yollar arar. Bu arayış onu yeni başlangıçlara iter. Bu başlangıçlar monotonlaşan hayata renklendirmek, yaşanmış olumsuzlukları ardında bırakmak ve bembeyaz bir sayfa açarak hayata devam etmek için gereklidir. Yaşamı yeniden keşfedip içinde var olan güzelliklerin farkına vararak yaşamaya ve huzura vesile olur.
Hayat yeni başlangıçların toplamıdır. Ve her yeni başlangıç ‘’yeter artık’’ denilen bir atılımdır . Geçmişin üstüne kalın bir örtü örtmeye doğru cesurca bir girişimdir. Bir kez daha doğmak ve her yeni güne yeni umutlar yüklemektir. Bu yüzden sonsuz bir huzur için yapılan her yeni başlangıç , içinde ‘’ya tutarsa ‘’ umudunu besler. Yeni başlangıçlar için illaki genç olmaya gerekte yoktur. Nasreddin hoca, göle maya çalmak gibi çılgın denemesini yaparken, büyük ihtimalle altmış yaşını geçmişti. ‘’ Ya tutarsa’’ dedi ve gölü mayayı çaldı. Elbette ki göl maya tutmadı ama ya tutsaydı ? Bu yüzden yaş kaç olursa olsun yeniden besmele çekerek yola çıkmaktan ve yaşamda değişiklik yapmaktan geri durulmamalıdır. Bilinir ki,insan yenilendiği kadar diri ve buna cesaret ettiği kadar galiptir hayatta. Aynaya her bakıldığında yüzlerde mutlu kıvrımlar görmek için yeni başlangıçlar her daim olmalıdır. Bir şarkıda söylendiği gibi ‘’ Sil baştan başlamak gerek bazen , hayatı sıfırlamak..’’ Öyle ki her son , insanı hayata bağlayan yepyeni başlangıçlara gebedir.
Yeni başlangıçlar, insanın yaşamdan ne istediğine karar verip, hayat vizyonunu hedeflere dönüştürmesiyle başlar. Ardından bu hedeflere ulaşmada engel teşkil eden inanç ve hayat tarzlarının yerine, kendisini güçlü kılacak inanç ve yaşam tarzını koymakla devam eder. Bu süreç onu her daim canlı ve mutlu kılar. Mevlana ne güzel söylemiş ’’ Her gün bir yerden göçmek ne iyi. Her gün bir yere konmak ne güzel. Bulanmadan kokmadan akmak ne hoş…’’Fakat her yeni başlangıç için öncelikle içten gelen kuvvetli bir istek olmalıdır. Çünkü istemek başarının yarısıdır. Diğer yarısını ise azim, çaba, sabır ve tevekkül tamamlar. Zahmet olmadan rahmetin olmayacağı aşikardır. Bunlara riayet etmeden çıkılan yolların sonu hüsrandır. Nevzat Tarhan’ın dediği gibi; ‘’ Biliyorum ki Allah’a tevekkül etmeyen gayretsiz ve duasız bir ruh hali , mutsuzluğa ve başarısızlığa açılan penceredir.’’
Hayatın her anı elbette çok değerlidir ve geçen zamanın tekrar asla olmayacaktır. Bu kadar önem arz eden zaman, aynı önemi içeren ve kutlu gelişmelere yol açacak başlangıçlarda sık boğaz edilmemelidir. Her yeni başlangıcın öncesinde ‘’bir anda olsun’’ diye ulaşılması zor beklentiler içinde olmak kişiyi hayal kırıklığına uğratabilir. Bu yüzden süreç koşulları iyileştirerek zamana yayılmalıdır. Aksi halde alınan kararların uygulanamaması ve çözümsüzlük insanı daha da strese sokup , durumu içinden çıkılmaz hale getirebilir.
Yeni başlangıçlar yapmak için , yaşanan fırtınaların dinmesini beklememek gerekir. Bu durum karşıya geçmek için nehrin durmasını beklemek gibidir. Oysa ki nehrin sularının durması olağan şartlarda pek mümkün değildir. Bu yüzden sonsuz bir huzuru hedefleyenlerin nehrin durmasını/ kurumasını beklemeden ve sızlanmadan acilen bir başlangıç yapmaları gerekir ki, geleceğe dair umutları olsun !
